Akbash

Inne nazwy

Akbaş Çoban Köpeği, biały owczarek turecki

Historia

Akbasz to starożytna rasa pochodząca z Turcji, pierwotnie hodowana do ochrony stad przed drapieżnikami, takimi jak wilki i niedźwiedzie. Dzięki swojej czujności i niezależności, akbasz wyjątkowo dobrze przystosował się do surowego krajobrazu Anatolii. Nazwa „akbasz”, która po turecku oznacza „biała głowa”, nawiązuje do jego białego umaszczenia. Do dziś rasa ta jest ceniona jako pies stróżujący i wierny towarzysz.

Charakter i temperament

Akbash to inteligentny i niezależny pies o silnym instynkcie opiekuńczym. Jest lojalny wobec swojej rodziny i potrafi być bardzo łagodny i cierpliwy, zwłaszcza w stosunku do dzieci. Często zachowuje rezerwę wobec obcych, ale w razie potrzeby będzie bezwarunkowo bronił swojej rodziny. Choć nie wymaga uwagi, potrzebuje pewnego siebie właściciela, który będzie potrafił go odpowiednio pokierować.

Cechy zewnętrzne

Akbash to duży, muskularny pies o wdzięcznym wyglądzie.

Wysokość : psy 71–86 cm, suki 69–81 cm.
Masa ciała : psy 40–60 kg, suki 35–50 kg.
Sierść : krótka lub średniej długości, czysto biała z delikatnymi kremowymi odcieniami.
Oczy : ciemnobrązowe, w kształcie migdałów.
Cechy charakterystyczne : puszysty ogon i trójkątne, opadające uszy.
Obwód szyi : 45–70 cm (w przypadku obroży).
Obwód klatki piersiowej : 80–100 cm (dla uprzęży).

Pielęgnacja

Akbash ma odporną na warunki atmosferyczne, podwójną sierść, która wymaga minimalnej pielęgnacji. W okresie linienia, który zazwyczaj występuje dwa razy w roku, konieczne jest regularne szczotkowanie w celu usunięcia luźnej sierści. Regularne sprawdzanie uszu, zębów i pazurów jest również niezbędne dla utrzymania jego zdrowia.

Ruch i aktywność

Chociaż Akbash nie jest nadpobudliwy, potrzebuje dużo ruchu, aby zachować zdrowie. Długie, spokojne spacery i możliwość biegania w bezpiecznym, ogrodzonym terenie to idealne warunki. Intensywne sporty nie są konieczne, ale Akbash lubi wyzwania umysłowe i różnorodne aktywności.

Zdrowie

Akbash to na ogół zdrowa rasa, jednak może być podatna na pewne schorzenia, takie jak:

Dysplazja stawu biodrowego
Skręt żołądka
Problemy z oczami (entropium lub ektropium)

Przy odpowiedniej opiece i regularnych kontrolach weterynaryjnych, Akbash może żyć 10–12 lat.

Zasilacz

Dorosły akbasz potrzebuje średnio 500–700 gramów wysokiej jakości karmy dziennie, w zależności od masy ciała, wieku i poziomu aktywności. Dieta bogata w białko i tłuszcz jest ważna dla utrzymania zdrowia i energii psa. Aby zmniejszyć ryzyko skrętu żołądka, zaleca się podzielenie dziennej porcji na dwa posiłki.

Szkolenie i socjalizacja

Akbash jest inteligentny, ale niezależny, co czasami może utrudniać szkolenie. Spokojne, cierpliwe podejście z pozytywnym wzmocnieniem sprawdza się najlepiej. Wczesna socjalizacja jest niezbędna, aby nauczyć go interakcji z różnymi ludźmi, zwierzętami i sytuacjami. Ze względu na jego naturalny instynkt obronny, ważne jest, aby nauczył się, kiedy ochrona jest konieczna, a kiedy nie.

Przydatność dla właścicieli

Akbash jest odpowiedni dla doświadczonych właścicieli, którzy wiedzą, jak obchodzić się z niezależnym i czujnym psem. Najlepiej czuje się na wsi, w otoczeniu dużej przestrzeni. Choć jest psem obronnym, potrzebuje stabilnego i kochającego właściciela, który będzie w stanie ukoić jego naturalne instynkty.

Podziel się swoim Akbashem!

Posiadasz Akbasha i jesteś dumny ze swojego pięknego czworonożnego przyjaciela? Chętnie zobaczymy Twoje zabawne zdjęcie! Podziel się nim z nami i pokaż innym miłośnikom Akbasha, jak wyjątkowa jest ta rasa.